Laagwater Razende Bol: 13.00 uur
Vertrek Oudeschild 09.00 uur
Weer: NW 1-3, veel zon
Bij vertrek stond er zo weinig wind dat ik besloot om op de motor naar de Bol te varen. Ik wilde toch voor een belangrijk deel droogvallen om mijn onderwaterschip eens te inspecteren.
Voor het eerst sinds lange tijd lagen kuip en kajuitje weer eens vol met kinderspulletjes. Niek (6) voelde zich helemaal thuis, alsof hij al heel wat mijlen in zijn boekje heeft staan. Jaco’s genen spelen natuurlijk ook een rol.
Aankomst bij de Razende Bol: keurig 2 uur voor laag. Boot hoog op de plaat laten zetten door de golfjes, zodat we meteen van boord konden. Jaco en Niek gingen meteen op strandavontuur, terwijl ik het darmwier van de waterlijn boende. Toch nog een paar kale plekken op het onderwaterschip, ondanks al mijn geschuur en geverf van de afgelopen jaren.
Lunch op een scheefstaande boot, maar de salade smaakte er niet minder om. Daarna een lange jutterswandeling westwaarts gemaakt. Niek vond een isolatiebeker (made in Australia), waar hij nog een scheepsleven lang plezier van kan hebben. Jaco was verguld met twee bollenkratjes (de laatste..) voor zijn aanmaakhoutjes. Voor Sandra lag er een schenkkan XXL op de plaat, en voor mij -eindelijk- die supergrote viskist die ik al jaren zoek.
Toen het water weer was gekomen de kop vlotgetrokken met de ankerketting en bijna helemaal op het grootzeil ankerop gegaan. Bezeilde koers naar Skil. Een scherp jachtje lag wat voor op ons. Kluiver erbij en er een wedstrijdje van gemaakt. Het jachtje liep toch wat uit. Zeilen strijken en tegelijkertijd de jol voor de havenmond laten stromen. Dat ging zo goed dat we zonder verlies de haven binnenliepen, terwijl het scherpe jachtje te laat was met strijken en een stukje tegen de vloed in moest. Gewonnen!