Hoogwater Oudeschild (zaterdag) 11.54, weer ZW4-5, ruimend naar NW3-4 op zondag
Vertrek Oudeschild 09.30 uur.
Het late vertrek werd mogelijk door de gunstige weersomstandigheden: de hele route naar Vlieland ruim bezeild. Met gereefde zeilen liep de jol toch nog 7-8 knopen over de grond, natuurlijk wel geholpen door de vloed.
Aan het begin van het Scheurrak zijn we op zicht gaan navigeren (Gasplatform Zuidwal, later het Vuurboetsduin), en hebben we geen ton meer gezien. Op die manier in recordtijd (4 uur) naar Vlieland gezeild. Aankomst 14.30. De zuidwester maakte het niet aangenaam om op de Vlieree te ankeren, dus maar de jachthaven binnengelopen. Maar na een wandelingetje door het dorp (en een heerlijk ijsje..) zwakte de wind af en ruimde hij alvast naar west. Dus tegenstroom op de motor naar de Vlieree, alwaar nog net drooggevallen.
Jonannes heeft zijn waadbroekdiploma gehaald, beloond met pasta en een mooie fles wijn, tegen een van de mooiste decors die er in Nederland te vinden zijn.
Tegen bedtijd speelden wind en stroom een rottig spelletje met de boot, zodat we al rollend de slaap niet best konden vatten. Wel allerlei nieuwe trucks uitgevonden om verschillende luidruchtige scheepsonderdelen stil te krijgen. Halverwege de nacht ging de wind liggen en vielen beide schepelingen in een diepe slaap.
Zondag op tijd opgestaan en het rif uit het zeil gehaald. Koers bezeild tot aan het begin van het Scheurrak. Weer over de platen. Genavigeerd op de waypoint van een kardinaal aldaar.
Vier mijl voor de kardinaal zakte de wind weg en besloot ik de kluiver bij te zetten. Dat ging op alle mogelijke manieren mis: vallen en schoten bleven maar verkeerd lopen zodat ik uiteindelijk ook nog het onderlijk en het achterlijk verwisselde. Na veel zwoegen stond de kluiver goed, maar was de wind weer aangewakkerd tot een dikke vier. Eigenlijk te veel voor het kluivertje. Met een uitgespannen bakstag hebben we toch de mast overeind kunnen houden.
In de Texelstroom konden we niet voldoende hoogte houden om in één slag Oudeschild te bezeilen. Overstag gaan was lastig met twee klapperende voorzeilen en de stroom die ons terugduwde op de oude boeg. En de slag naar het noorden wilde absoluut niet vlotten. Op dat punt kregen we onenigheid. Johannes was het zat en wilde met motorhulp naar de haven, ik zag nog mogelijkheden om al zeilend voor de havenmond te komen. Johannes won het scheepsgeschil, en de Farymann heeft ons braaf thuisgebracht.
Aankomst Oudeschild 16.30.